Znajomość etykiet na opakowaniach żywności pozwala na dokonanie świadomych, zdrowych wyborów żywieniowych. W dzisiejszym świecie pełnym chemii i składników o nazwach, które często są nieznane dla zwykłego konsumenta, warto znać choć kilka z nich. Jednym z tych dodatków jest Indygotyna (E132), o której warto powiedzieć kilka słów, omawiając jej charakterystykę, zastosowanie oraz aspekty związane z bezpieczeństwem i normami spożycia.
Czym jest Indygotyna?
Indygotyna (E132) to organiczny związek chemiczny stosowany jako barwnik spożywczy. Związki te należą do grupy eponimowych świstków, które są naturalnym, niebieskim pigmentem wyizolowanym z rośliny o nazwie indygo. Indygotyna jest związkiem syntetycznym, który zastępuje naturalne barwniki, ze względu na mniejszy koszt produkcji i lepszą stabilność.
Zastosowanie Indygotyny
Indygotyna (E132) jest używana do barwienia różnych produktów spożywczych, które chcemy nadać intensywnie niebieski kolor. Niektóre z nich to:
- karmelki i lizaki,
- ciasta i desery,
- napoje,
- cukierki i pastylki,
- lody i jogurty.
Bezpieczeństwo i normy spożycia Indygotyny
Choć Indygotyna jest substancją dopuszczoną do użytku w Unii Europejskiej, ma swoje ograniczenia. Zgodnie z obowiązującymi normami, dzienne spożycie tej substancji nie powinno przekraczać 5 mg/kg masy ciała. Oprócz tego, niektóre grupy ludzi, takie jak osoby z alergią i astmą, powinny unikać produktów zawierających Indygotynę, ponieważ może ona wywoływać reakcje alergiczne. Mimo to, Indygotyna uważana jest za składnik generalnie bezpieczny, o ile jest spożywany w umiarkowanych ilościach.
Na zakończenie warto podkreślić, że wybór żywności powinien być świadomy. Wbrew pozorom, wiele składników, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się złożone i niezdrowe, są w rzeczywistości bezpieczne i mogą być spożywane bez obaw.
Źródła:
- Efsa. (2010). Scientific Opinion on the re-evaluation of Indigo Carmine (E 132) as a food additive. EFSA Journal.
Najnowsze komentarze