Polifosforany (E452) – zastosowanie i właściwości

Jednym z najczęściej używanych dodatków do żywności są polifosforany, znane również jako E452. Są to związki chemiczne, które znajdują zastosowanie w różnych gałęziach przemysłu, w tym w produkcji żywności. Ich rola jako składnika żywności może budzić wielu wątpliwości, dlatego poniżej przedstawiamy informacje na ich temat.

Czym są polifosforany?

Polifosforany są związkami chemicznymi należącymi do grupy soli lub estrów kwasu polifosforowego. Ich struktura chemiczna składa się z dwóch lub więcej atomów fosforu połączonych bezpośrednio ze sobą. Znane również pod nazwą E452, są powszechnie stosowane w przemyśle spożywczym jako dodatek poprawiający właściwości różnych produktów. Ich funkcja zależy od kontekstu zastosowania, ale najczęściej służą one jako stabilizatory, emulgatory, środki spulchniające, a także jako składniki poprawiające konsystencję produktów spożywczych.

Zastosowanie polifosforanów w produktach spożywczych

Składnik E452 jest zawarty między innymi w:

• Wędlinach i mięsie przetworzonym, gdyż poprawiają one właściwości wiążące wody, co prowadzi do lepszej konsystencji produktu.
• Produktach mlecznych, takich jak sery topione, gdzie pełnią rolę stabilizatorów.
• Napojach bezalkoholowych, zwłaszcza tych o wysokiej zawartości minerałów, gdzie polifosforany pomagają w stabilizacji zawartości minerałów.

Bezpieczeństwo i normy spożycia polifosforanów

Chociaż polifosforany są powszechnie stosowane jako dodatki do żywności, ich bezpieczeństwo i wpływ na zdrowie człowieka jest nadal przedmiotem badań. Zdaniem Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), nie ma konkretnych dowodów na to, że polifosforany są szkodliwe dla zdrowia przy spożyciu w ramach obowiązujących norm. Zgodnie z dostępnymi danymi, EFSA ustalił maksymalne dopuszczalne dzienne spożycie (ADI) dla polifosforanów na poziomie 70 mg na kg masy ciała.

Warto jednak podkreślić, że nadmierna konsumpcja produktów zawierających ten dodatek może przyczynić się do nadmiernego spożycia fosforu, który z kolei może prowadzić do problemów z nerkami lub sercem, szczególnie u osób ze schorzeniami tych organów.

Źródła:

1. European Food Safety Authority (2008): «Scientific Opinion of the Panel on Food Additives and Nutrient Sources added to Food on Sodium Phosphates (E 339), Potassium Phosphates (E 340), Calcium Phosphates (E 341), Magnesium Phosphates (E 343) and ammonium phosphates (E 342)».
2. U.S. Food and Drug Administration (2018): “Food Additives & Ingredients – Phosphates in Food”.
3. Harvard Health Publishing (2020): “Is too much phosphate in your diet a health risk?”.